Od Yuki "Jelonek" cz. 2

Gdy tylko ugryzł kawałek, wypluł go. Roślinożerca nie powinien jeść tego co nie jest zgodne z jego dietą. Zdziwiło mnie jego "przywiązanie" do mnie, ponieważ normalny jeleń z rozumem by odpuścił, lecz ten nie miał ochoty na to. Jelonek zaczął chodzić po jaskini "obwąchując" teren. Ja gdy skończyłam już jeść zaciągnęłam zdobycz do "spiżarni" (nazywam tak rów w skale w którym trzymam jedzenie) i podeszłam do mojego "gościa". Jeleń robił to co robił, nawet się nie obejrzał. Zawarczałam na niego, a on jak to wcześniej zrobił tylko odebrał to jako zabawę i pokazał swoje tępe mleczaki. Zaczynał mnie już wkurzać. Chciałam już go ugryźć, gdy nagle wpadłam na pomysł. Chciałam wykorzystać jego ufność do celów treningowych. Przecież to jego wina, że się tak uczepił. Chciałam sobie na nim trochę poćwiczyć ataki i moc regeneracji. Najpierw go zranię, później go uleczę. Ja sama nie mogę na sobie używać czaru regeneracji, ponieważ najzwyczajniej na świecie go nie potrzebuję. Przez mój naszyjnik nieśmiertelności wszystkie rany się goją. Chwyciłam w pysk jelonka i przeteleportowałam się do jaskini w której wcześniej trzymałam Aleksandra. Zawiązałam jelonka by nie mógł uciec i zaczęłam go masakrować. Gdy jeleń był już półżywy, a miał takie rany że było mu widać kości spróbowałam go uleczyć. Pierwsza próba była jakaś nieudana. Zamiast go uleczyć miał urwaną część skóry i był jeszcze bardziej zmasakrowany. Kolejne próby kończyły się fiaskiem. Po każdej nieudanej próbie jeleń albo tracił mięśnie, albo skórę. Po kilkudziesięciu próbach nie było już czego zbierać. Został szkielet jelonka i jego wnętrzności. Po każdej próbie czułam się bardziej ożywiona. Może będę umiała jego wnętrzności jeszcze usunąć. Zamknęłam oczy i użyłam swojego czaru. Usłyszałam rżenie. Jak porażona prądem odskoczyłam, otworzyłam oczy i zszokowana zobaczyłam na pozostałości jelonka. Nie miał krtani więc jak mógł rżeć? Jego oczy świeciły czerwienią, a we swoim wnętrzu nie miał w ogóle wnętrzności. Na dodatek urósł.

C.D.N

Uwagi: Zapomniałaś o kilku przecinkach.

Od Yuki "Jelonek" cz.1

Tego dnia bardzo się nudziłam. Rutyna wkurzała mnie już. Byłam bezsilna na jej ataki. Chciałam się skulić w kącie i w końcu skończyć z sobą. Po co Vario mnie ożywiał? Pomyślałam zasmucona. Gdyby nie on, byłabym już w niebie wraz z Katrin, Ripple i moją matką. Wstałam, a moje ciało zaczęło nabierać sił po głębokim śnie. Zdrzemnęłam się wcześniej z nudów, by jakoś ten dzień minął. Miałam akurat takie szczęście, że były przelotne deszcze, a chmury nie ustępowały słońcu nawet na chwilę. Wyszłam na zewnątrz. Wszystkie te chmury wywołują we mnie złe samopoczucie. Byłam w złym humorze, czyli idealnym nastroju na polowanie. Lubiłam się wyżywać na niewinnych zwierzętach. Poszłam na polanę i zrobiłam w ramach rozgrzewki parę kółek dookoła starego pnia. Po ostatnim kółeczku pobiegłam jednym ciągiem w góry gdzie zaczęłam się wspinać. Usłyszałam nagle przeżuwanie i stukanie kopytem. Popatrzałam skąd wydobywa się dźwięk. Była to młoda kozica górska. Jednak ona nie przeżuwała. Obok niej stał mniejszy jelonek jedzący trawę. Idealna ofiara. Zaczaiłam się na kozicę zajętą myciem jelonka. Skoczyłam wielkim susem na szyje kozicy gryząc przy tym jej tętnice. Kozica po chwili była martwa. Poczułam nagle, że coś mnie obwąchuje. Odwróciłam się do tego. Był to ten jelonek, który zaczął mnie wąchać. Zawarczałam na niego, a on popatrzał na mnie rozbawiony. Podszedł do mnie chwiejnym krokiem i zaczął obwąchiwać pysk, po czym polizał krew będącą na moim policzku. Zdziwiona jego zachowaniem popatrzałam na niego pytającym wzrokiem. Ten jeleń był optymistycznie nastawiony do świata. Próbowałam go odpędzać, lecz to było na nic. W końcu zabrałam swoją zdobycz i zaczęłam ją targać do jaskini. W połowie drogi wydawało mi się że go zgubiłam, lecz jak dotarłam do jaskini tak i on przybiegł do mnie. Zawiedziona nieudaną próbą zgubienia piątego koła zaczęłam jeść. Jelonek popatrzał się na mnie pytająco, ale po chwili spróbował ugryźć kawałek kozicy.

C.D.N

Uwagi: Postaraj się pisać dłuższe op. "Konto" a "kąt" to dwa całkiem różne słowa.

Ciekawostka #10

Suzanna została koronowana na Alfę 30 czerwca 2015 roku, czyli w 13-ste urodziny Adminki.